Gelopen paadjes

Vanaf maart ben ik letterlijk en figuurlijk een nieuw pad gaan bewandelen. Figuurlijk door klanten te helpen middels ervaringsgericht leren met paarden. Letterlijk door de route door het weiland te bewandelen tussen het paard en mijn coach/pipowagen. Het mooie vind ik dat beide routes zich ontwikkelen. In maart was de temperatuur nog laag en het gras in het weiland nog kort. Naarmate de temperatuur steeg en de tijd verstreek, groeide het gras. Tegen de tijd dat het gras tot kniehoogte was, was er een slingerend paadje door het hoge gras ontstaan, waar we het gras platgelopen hadden. Hier een kronkeltje naar links omdat daar meer laag onkruid was. Daar een kronkeltje naar rechts omdat de wind en regen wat graspollen plat hadden geslagen. Maar over het algemeen in de richting naar het eindpunt. Wanneer je echter vanaf de zijlijn over het weiland keek, was het soms even zoeken naar het begin van het paadje, omdat het bijna onzichtbaar was door het omringende hoge gras. Na een paar maanden was het gras erg lang en waren de weerberichten gunstig om te hooien. Binnen een week was het lange gras gemaaid en in balen van het land gehaald. En het leuke verrassing effect: het gelopen paadje was nog steeds te herkennen en nu ook van een afstand te zien. Sterker nog, op het gewandelde paardje was het gras groener dan in de rest van het weiland. Inmiddels is al het gras in het weiland weer groen en kunnen we weer een nieuw paadje gaan vormen.

En figuurlijk? Daar herken ik vergelijkbare stappen. Nieuwe paadjes of patronen ontstaan door een verlangen te volgen, waarbij invloeden van buitenaf de route soms beïnvloeden. Maar het zetten van stappen naar je gewenste doel leveren zichtbare resultaten op. En dan, dan blijft het leuk om te kunnen blijven leren en nieuwe stappen te zetten.

Ben je benieuwd hoe ervaringsgericht leren met paarden je kan helpen op je pad je verlangen te volgen? Neem gerust een kijkje op mijn website of bel me. Ik vind het leuk je wat meer te vertellen over mijn werk met de paarden.