De wisseling van de late zomer naar de herfst is in volle gang. Zeker nu afgelopen weekend de klok is verzet, is het duidelijk merkbaar dat het vroeger donker is. Maar het is ook nog even eerder licht in de ochtend.
Best fijn om even weer in het licht naar buiten te gaan om mijn paarden te verzorgen. Zeker nu Lente sinds een paar maanden niet meer in pension staat waar de verzorging volledig uit handen wordt genomen. De verzorging mag ik weer helemaal zelf doen. En hoewel daar veel tijd in gaat zitten, vind ik het heerlijk dat ik na 10 jaar weer een ochtendritueel heb waar ik oprecht blij van word. Heerlijk naar buiten om de paarden te verzorgen. Licht fysiek bezig te zijn door hooi, slobber en water te geven en de mest op te ruimen. En natuurlijk als eerste de paarden te begroeten. In de taken zitten geen moeilijke uitdagingen of complexiteit. Maar juist eenvoudige routines die ruimte geven om andere vragen boven te laten komen. Ben ik blij en uitgeslapen uit mijn bed gestapt? Kijk ik uit naar de dag of maak ik me zorgen? Is mijn agenda (te) vol gepland of heb ik ruimte om zelf invulling aan mijn dag te geven?
Boeiende vragen die ik in een routine de ruimte kan geven en waarbij ik per dag het verschil kan gaan merken doordat mijn taken eenvoudig zijn en elke ochtend hetzelfde. En soms vind ik de taken ook een beetje saai. Dus ben ik ter aanvulling sinds een paar dagen ook een ochtend wandelingetje met Lente gaan maken. En nu de klok verzet is, wandelen we als de zon aan het opkomen is. We lopen na verloop van tijd in hetzelfde ritme, op een landweggetje tussen de weilanden. In de verte schijnt de opkomende zon door de bomen ons tegemoet. De zonnestralen worden zichtbaar in strepen doordat ze tussen de takken en bladeren van de bomen door schijnen. Ze verlichten de dauw die optrekt vanaf de grond. Enkele koeien zijn als silhouetten zichtbaar. We stoppen met lopen. Verstillen. We kijken beide in de richting van de opkomende zon. Even geen routine taken, even geen vragen die me bezighouden. Maar een moment van stilte en rust ontstaat. En dat met een prachtig uitzicht om even in op te gaan.
Hoe start jij je dag op? Hoe ziet de ideale start van jouw dag eruit? Wat heb jij nodig om dat te realiseren?
Ik wou dat ik erbij was geweest en zo met je mee kon genieten van dit prachtige natuurverschijnsel